نماز مقدس

خداوند نعمت های بی شمار زیادی به انسان عطا کرده و ذره ذره این هستی مفید و با هدف خلق شده است. به طوری که می توان با داشتن چشمی بینا و گوشی شنوا تمامی خواسته های خود را به عینیت درآورد. به همین خاطر کاری مانند نماز تنها فقط برای شکرگزاری از خالق هستی و عبادت او است. هم چنین بارها دیده شده است که افراد زیادی پس از خواندن نماز خود نیز حس آرامش و سبکی کرده اند. پس در نتیجه آن کس که نیاز به نماز دارد خودماییم نه خداوند چرا که شکرگزاری برای نعمت ها و داشته ها حال انسان را بهتر می کند.

برجسته ترین اثر نماز، رسیدن به آرامش روحی و روانی است، چراکه نماز یاد خدا را در دل زنده می‌کند و یاد خدا ریشه تمام خوبی ها و زیبایی ها است که باعث آرامش دل می گردد. در آیه 28 سوره رعد آمده است: «الا بذکر الله تطمئن القلوب.» آگاه باشید که یاد خداوند مایه آرامش دلهاست. نماز باطن دل را آرام می‌کند و به صراحت می‌توان گفت نماز عامل سازنده‌ای است که مقاومت و ایستادگی آدمی را در فراز و نشیب زندگی حفظ می‌کند و نمازگزار در سایه این مقاومت، در مقابل هر خیر و شر، و هر مصیبت و بلایی، ایستادگی می‌نماید. انسان در زندگی و در کشاکش رنجها و بلاها، دچار خستگی روحی فراوان می‌گردد و لذا به تکیه گاهی نیازمند است که به آن پناه برده تا بتواند روح پر اضطراب خود را با آن آرامش بخشد و این تکیه گاه، جز ذکر خدا و نماز که زیباترین نماد ذکر خداست چیز دیگری نمی‌تواند باشد.

انسان در همه لحظات عمر ممکن است دچار لغزش شود و خود را در گناه آلوده کند. یکی از راه هایی که انسان را از ارتکاب به گناه باز می‌دارد و به راه راست هدایت می‌‌کند، نماز است. در روایتی آمده که جوانی از یاران پیامبر (ص) در نماز جماعت شرکت می‌کرد ولی به انجام اعمال ناپسند عادت داشت؛ یاران حضرت، این موضوع را به گوش ایشان می‌رسانند که پیامبر گرامی اسلام (ص) در پاسخ آنها می‌گوید: «نماز، این جوان را نجات خواهد داد و او را از کارهای زشت منع خواهد کرد.» پس از مدتی همین اتفاق افتاد و جوان توبه کرد.

در قیامت نخستین سوال از اعمال بندگان، نماز است و در اعتقادات ابتدا سؤال از محبت اهل بیت به میان می‌آید. شیخ صدوق در بیان عقاید امامیه می گوید: «پس از معرفت (اعتقادات) نخستین عملی که از میان اعمال محاسبه خواهد شد، نماز است.» شرط قبولی تمام اعمال نیک انسان اهمیت به نماز است که در این رابطه امام صادق (ع) می‌فرماید: «اول ما یحاسب به العبد الصلاة، فان قبلت قبل سائر عمله، و اذا ردت رد علیه سائر عمله» نخستین حسابرسی از بنده، درباره نماز است، پس اگر نماز پذیرفته شد اعمال دیگرش نیز قبول خواهد شد، و اگر نمازش رد شود بقیه اعمال او هم تأیید نمی‌گردد. سخن ائمه اطهار حجت را تمام می‌نماید و بر اهمیت دادن به نماز و کیفیت اقامه آن تاکید می‌کند.

نماز یک تکلیف الهی بوده که انجام آن بر تمام انسان های مکلف واجب گشته و تمام تکالیف و دستورهای خداوند، در راستای خوشبختی و به کمال رسیدن انسان است. اگرچه خوشبختی تنها در نماز نیست، اما می‌توان از آن به عنوان بهترین و مؤثرترین عامل خوشبختی و عاقبت به خیری انسان و محبوب ترین عمل نزد خداوند متعال نام برد؛ چنان که از پیامبراکرم(ص) سؤال شد: «کدام اعمال نزد خداوند متعال محبوب ترین است؟»، فرمود: «الصلاه لوقتها» نمازی که در وقت خوانده شود. امیرمؤمنان علی(ع) نیز در این رابطه می‌فرمایند: «هیچ عملی نزد خداوند محبوب تر از نماز نیست؛ پس امور دنیا، شما را از اوقات آن و خواندن آن در وقت، باز ندارد و به خود مشغول نکند.»

از باغ جا نمازم

آهسته پر کشیدم

رفتم به سوی باغی

یک باغ سبز و خرم

دیدم که گل در آن

روییده دسته دسته

گل نماز دیدم کنار گل ها

یک شاپرک نشسته

گل نماز آن شاپرک مرا دید

پر زد به سویم آمد

او با خودش گل آورد

گل را به چادرم زد

گفتم: به شاپرک جان

این گل چه خوب و ناز است

او شادمان شد و گفت:

این گل، گل نماز است